ผีเจ้าขา

สวัสดีผู้อ่านทุกคน! ในบทความครั้งนี้ทาง ชมรมขนหัวลุก ได้พบกับหัวข้อที่น่าตื่นเต้นอย่าง ผีเจ้าทีเฮี้ยน ซึ่งสร้างความสนุกสนานแบบไทยให้กับทุกคนกันเต็มอิ่ม ในโลกที่แปลกประหลาดและน่าตื่นเต้นอย่างไร้สาระที่เราอาจไม่เคยเห็นมาก่อน ผีเจ้าทีเฮี้ยน กลายเป็นเรื่องเฟ้นหาในอนาคตที่สนุกสนานทึ่งให้แก่เราทุกคน นับว่าเป็นกิจกรรมที่แสนน่าสนใจที่เราอาจเลือกทำในเวลาว่างของชีวิตเราได้อย่างดี ไปเริ่มกันเลย!

สวัสดีครับผมทำงานที่โรงพิมพ์แห่งหนึ่ง ขอสงวนจังหวัดไว้นะครับตอนนี้เขายังดำเนินกิจการอยู่ ผมทำงานเป็นแผนกกราฟฟิกอยู่ที่โรงพิมพ์แห่งนี้ผมจะอธิบายให้ฟังก่อนลองพิมพ์ที่ผมอยู่จะเป็นคูหาใหญ่ๆ 3 ชั้นชั้นล่างจะเป็นออฟฟิศกับเครื่องพิมพ์ ส่วนชั้น 2 จะเป็นที่ประกอบงาน มี 2 ตึกนะครับอีกตึกนึงโกดังเก็บของเอาไว้เก็บอุปกรณ์เครื่องพิมพ์เครื่องมือ ส่วนชั้น 2 ของตึกที่ 2 จะเป็นที่ที่ผมอาศัยอยู่โรงพิมพ์ที่ผมอยู่นี้เป็นสาขาย่อย สาขาใหญ่จะอยู่อีกจังหวัดหนึ่ง แล้วโรงพิมพ์นี้เขาอยากจะขยายเพิ่มเพราะตัวผมเองผมทำยอดได้เยอะ เขาจึงอยากเพิ่มอีกคูหานึงเพื่อให้เป็นออฟฟิศแยกไปเลย จุดเริ่มต้นมันอยู่ที่แนวคิดที่จะเพิ่มขยายคูหาใหม่ วันนั้นผมคุยกับผู้จัดการ ชื่อที่จะเอ่ยออกมาต่อไปนี้จะเป็นชื่อสมมติหมดเลยนะครับ

พี่ผู้จัดการคนนี้เขาชื่อพี่แยมครับวันนั้นผมคุยกันเรื่องจะย้ายออฟฟิศเก่าเข้ามาที่ตึกใหม่ พี่ก็เลยบอกว่าเดี๋ยวรอคุยกับบอสใหญ่ก่อน  คุยไปคุยมาเขาก็อนุมัติ ในวันที่เขาตกลงอนุมัติผมเนี่ยฝัน ผมฝันว่า มีคนมามองผมจากชั้น 3 รู้สึกว่ามีคนมองจากชั้น 3 ลงมาทางบันไดและในฝันเนี่ยไม่รู้ว่าผมเป็นยังไงต้องเดินตามไปดู คนผู้อ่านลองนึกภาพตามดูนะครับ ประตูที่ชั้น 3 เนี่ยมันไม่ใช่ประตูปกติแบบแนวตั้งแบบประตูบ้านปกติมันเป็นประตูแนวนอนคล้ายๆ กับประตูบานม้วนนะครับ แล้วในฝันเนี่ยประตูมันเปิดพรึบขึ้นไปทีเดียวไม่ได้มันต้องค่อยๆเปิดทีละนิดทีละนิด ในฝันผมค่อยๆ แง้มประตูขึ้นไปทีละนิดทีละนิด ผมเจอขาขาเหมือนคนเขายืนรออยู่ก็ขาดสีดำดำแบบดำเลยอ่ะครับ ในฝันก็อ่ะโอเคกูเจอแล้วกูเจอดีแล้วแล้วก็ปิดประตูแล้วก็ลงมา แล้วก็ตื่นครับ เช้ามาผมก็เล่าเรื่องนี้ให้พี่แยมผู้จัดการฟัง ผู้จัดการและผมก็มานั่งวิเคราะห์กันว่าเขาคงมาหยอกคงไม่มีอะไรหรอกมั้ง เรื่องก็ดำเนินผ่านไปเรื่อยๆ จนเราได้ตึกใหม่ได้ออฟฟิศใหม่ ระหว่างที่ได้ออฟฟิศใหม่ก็มีการตกแต่งสถานที่ออฟฟิศใหม่ด้วยมีการเบิกงบมาตกแต่งทำความสะอาดใหม่เคาน์เตอร์โต๊ะใหม่เรียบร้อย ทีนี้ผมก็ถามพี่แยมว่า พี่ และเราจะทำบุญขึ้นตึกใหม่ไหม พี่แอนบอกว่าไม่เป็นไรหรอกตอนนี้งานยุ่งอยู่เอาไว้ก่อน การที่เปิดออฟฟิศใหม่ก็จะมีพี่แยมที่เป็นผู้จัดการออฟฟิศมีผมที่เป็นกราฟฟิกซึ่งไม่จำเป็นที่ต้องอยู่ที่โรงพิมพ์ เพราะเราสามารถโอนงานกันได้ก็เลยมาทำงานที่ออฟฟิศใหม่ ตอนนั้นจะมีเด็กฝึกงานอยู่ 3 คน น้องเก่งน้องเอ็มน้องแมว น้องเก่งกับน้องเอ็มเป็นผู้ชายส่วนน้องแมวเป็นผู้หญิง พี่แยมให้น้องแมวอยู่ที่โรงพิมพ์ส่วนน้องเก่งกับน้องเอ็มอยู่ที่ออฟฟิศใหม่ ซึ่งที่ออฟฟิศใหม่ก็จะอยู่ด้วยกัน 4 คน มีพี่แย มีผม มีน้องเก่งและน้องเอ็ม

อาทิตย์แรกทำงานไปประมาณ 5 วันก็เกิดเรื่องเลยครับ วันนั้นเป็นวันเสาร์เลิกงานเสร็จปุ๊บผมกับน้องเก่งขับรถไปจะไปซื้อเครื่องดื่มมึนเมา โดยเอารถของน้องเอ็มไป ปรากฏว่ารถล้มครับ ไม่มาตัดหน้าแล้วก็กลับมาวิเคราะห์กัน ว่าเราประมาทกันเองเราเมาหรือเปล่า ไม่ได้คิดเรื่องผีสางอะไรเลยครับ เพราะเขาสัปดาห์ที่ 2 ก็เกิดเรื่องขึ้นกับผู้จัดการครับ ผู้จัดการเล่าให้ฟังว่าวันนั้นไม่มีใครอยู่ออฟฟิศเลย เขาอยู่ออฟฟิศคนเดียวแล้วมีลูกค้าเข้ามารับงาน เขาเดินไปหางานให้ลูกค้าจังหวัดนั้นเขาเกิดสะดุดอะไรสักอย่างไม่รู้เหมือนกันว่าสะดุดอะไรทำให้แขนซ้นเข้าเฝือกเลยครับ เป็นอุบัติเหตุแรกตั้งแต่เขาเข้ามาทำงานที่นี่ในรอบหลายๆ ปีเลยล่ะครับ ผมก็เริ่มรู้สึกแปลกๆ แล้วเพราะมันต่อมาจากอาทิตย์ที่ผมลบรถล้มกับน้องฝึกงานเลย ผมเลยบอกพี่แยมเราทำบุญขึ้นตึกใหม่กันดีกว่ามั้ง เข้าอยู่ตึกใหม่ได้ 2 อาทิตย์เกิดความซวยติดกันทุกอาทิตย์เลย พี่แยมก็ยังบอกว่าไม่เป็นไรหรอกมันเกิดอุบัติเหตุกันเอง อย่าไปคิดมากเราเจ็บใจดีทำความดีเราไม่ได้รบกวนใครคงไม่เกิดอะไรขึ้นหรอก เราก็คุยกันก็ได้ยินกันทั้งหมดในออฟฟิศ 4 คนแล้ววันนั้นเป็นวันเสาร์ พอเข้าสู่วันจันทร์น้องเอ็มไม่มาทำงาน ก็โทรไปถามว่าน้องเอ็มเป็นอะไร ปรากฏว่ารถชนครับ ก็ถามเขาว่าเป็นอะไรมากไหมไปทำยังไง น้องก็บอกว่าไม่เป็นอะไรมากมีสะโพกเจ็บนอนโรงพยาบาล 2-3 วันก็น่าจะออกได้แล้วครับ ก็เลยมาคุยกันจริงจังว่าเราจะเอายังไงกันดีว่ามันชักจะเกินไปแล้ว อาทิตย์ที่น้องเอ็มไม่อยู่เป็นอาทิตย์ที่เริ่มแรงขึ้นแล้วครับ เพราะน้องเอ็มไม่อยู่งานที่ออฟฟิศก็จะเยอะขึ้นผมก็ต้องทำในส่วนของน้อง คนที่อยู่ที่ออฟฟิศใหม่แห่งนี้ก็เริ่มรู้สึกว่ามีอะไรแปลกๆ

มีอยู่วันนึงในอาทิตย์นั้นพี่แยมพักเที่ยงพี่เขาได้ไปกินข้าวที่ด้านหลังออฟฟิศ ซึ่งประตูหลังออฟฟิศเนี่ยเป็นประตูกระจกซึ่งติดฝ้าทำให้เห็นไม่ชัด ผมก็นั่งทำกราฟฟิกอยู่ข้างใน จู่ๆ ผมได้ยินเสียงพี่แยมบอกว่าเหมือนคุยกับใครสักคนอยู่สักแป๊บนึงแกก็เปิดประตูเข้ามาแล้วถามว่าเอาไหมกินไหม เหมือนเอาของมาแบ่งให้ผมกินอะไรอย่างนี้ แล้วแกก็ร้องไห้เฮ้ย เฮ้ยเฮ้ย เขาก็เรียกชื่อผมฟูๆๆๆๆ แล้วก็ถามเขาว่าฟูนั่งตรงนี้ตั้งนานแล้วหรอ ที่พี่เปิดประตูเข้ามาน่ะเพราะพี่เห็นว่ามีคนผ่านประตูเข้ามาพี่ก็เลยเปิดเข้ามาพี่นึกว่าปูยืนอยู่ตรงนี้ใกล้ๆ ประตู คือพี่เขาอ่ะนึกว่าเป็นผมอ่ะเดินผ่านประตูหลังออฟฟิศเข้ามาแล้วพี่เขาก็เลยตามหลังมาติดๆ เพราะว่าอยากจะแบ่งขนมให้กิน พอเปิดเข้ามาก็ถามว่ากินไหมเอาไหมพี่นึกว่ากูยืนอยู่ตรงนี้ที่ไหนได้กูนั่งอยู่นู่นแต่เมื่อกี้พี่เขาเห็นคนเดินเข้ามาจริงๆ ผมก็บอกว่าผมนั่งอยู่นี่ตั้งนานแล้วพยายามเห็นอะไรเขาบอกเขาเห็นขาตรงประตูประตูที่ติดฝ้าทำให้มันเบลอๆ เนี่ยแกบอกแกเห็นขาน่ะเดินผ่านฟืบๆๆ ไปมา

ในที่ทำงานจะมีอีก 2 คนที่อยู่ทางโรงพิมพ์ คือน้องกุ๊กกับน้องแนน เขาบอกว่าภายในอาทิตย์นั้นน่ะเขาเห็นผมอยู่อีกที่นึงเหมือนผมเดินตามเขาไปเพราะหันกลับมาก็มองไม่เห็นผมแล้ว แล้วที่พีคอีกอันนึงก็คือน้องกุ้ง น้องกุ้งจะคอยส่งของให้ลูกค้าเวลาลูกค้ามารับของรับงาน เหตุการณ์คล้ายๆกันกับพี่แยมนะครับผมออกแบบอยู่น้องกุ้งเดินผ่านผมไปถ้าหันหลังมาแล้วเหมือนกับคุยคนเดียวในมุมมองที่ผมเห็นน่ะเหมือนน้องเขาคุยคนเดียว พอหันหลังมาก็เรียกผมได้เลยครับฟูๆๆๆๆ เธอไม่ได้เดินตามหลังเรามาหรอ ผมก็บอกไม่ผมนั่งทำงานอยู่ อ้าวนึกว่าเธอเดินตามเรามา และสิ่งที่พีคไปกว่านั้นก็คือว่าอาทิตย์ถัดมาน้องเอ็มกลับมาทำงานแล้วแล้วมันก็ใกล้จะจบการฝึกงานแล้วด้วย ก็เลยอยากจะให้น้องแมวมาทำงานด้วยกันเลยก็เลยให้น้องแมวจะได้เข้ามาทำงานที่ออฟฟิศใหม่นี้ด้วยกัน แล้วก็ได้เล่าเรื่องราวทั้งหมดในอาทิตย์สองอาทิตย์ 3 อาทิตย์ที่ผ่านมาให้น้องแมวฟัง แล้วน้องแมวมันนึกครึ้มยังไงไม่รู้พูดกับเพื่อนเขานะว่า พวกมึงอ่ะคิดมากคอยดูกูจะอยู่แบบไม่โดนอะไรจนจบฝึกงานเลย ก็เลิกงานกลับบ้านมันลุกขึ้นก็มาทำงานปกติ แล้วถัดมาอีกวันเดียวครับ น้องแมวก็ไม่ได้มาทำงานครับ น้องแมวโดนแมวตัดหน้ารถเจ็บเล็กน้อย แล้วทีนี้ทุกคนเริ่มมาจับประเด็นคุยกันแล้วว่าตกลงเราจะยังไงดีเราจะทำบุญไหม พี่แยมก็ว่าโอเคตกลงเดี๋ยวพี่ทำ ขอเป็นอาทิตย์หน้าแล้วกัน วันนั้นน่าจะเป็นวันเสาร์พี่แจมไม่อยู่ที่ออฟฟิศ

ผมอยู่กับน้องเก่งอยู่กับน้องแมวตอนเลิกงาน แล้วในทุกๆ ครั้งน้องแมวจะมีแม่มารับ รอจนนานมากวันนั้นแม่เข้ามารับช้า เดี๋ยวเราไปเข้าเซเว่นกันดีกว่าอยู่ใกล้ๆ เราก็เดินไปเข้าเซเว่นกันส่วนน้องแมวก็อยู่ที่ออฟฟิศคนเดียว ผมกับเก่งเข้าเซเว่นเสร็จปุ๊บเดินกลับมา เห็นแม่เขาอยู่ข้างหน้าออฟฟิศส่วนแมวก็ยังอยู่ในออฟฟิศ ผมก็แปลกใจทำไมแมวไม่กลับไปเลยหรือว่าจะรอเรากลับมาก่อน ก็เลยเดินเข้าไปถามแมวแม่มารับแล้วทำไมไม่กลับ อ้าวไหนเพิ่งเห็น แล้วทีนี้แม่น้องแมวก็เหมือนไม่ได้พูดอะไรแล้วก็รับน้องแมวกลับไปเลย มันไม่ยืนรอรับมายืนรอเฉยๆ ไม่พูดไม่จา ผมก็ยังแปลกใจแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรกับเรื่องนี้ ทีนี้แม่กับน้องแมวก็กลับไป เช้ามาน้องแมวมาเล่าให้ฟังว่า เมื่อวานน่ะ แม่เขามารับแมวแล้วไม่ได้เดินเข้าไปเรียกแมวในออฟฟิศ เราก็เห็นแมวอยู่กับผู้ชายอีกคนนึง ซึ่งผมก็อยู่กับเก่งที่เซเว่นแล้วแมวอยู่กับใครในออฟฟิศนั้น แล้วทำให้ทุกคนขนหัวลุกกันหมดเลย เพราะแม่เขาไม่รู้เรื่องนี้เลย ถามแม่ว่าแม่รู้ได้ไงแม่บอกแม่เห็นขาอย่างเดียวเดินอยู่กับแมวในออฟฟิศ ผมก็ได้เล่าเรื่องนี้ให้กับพี่แยมฟังพี่แยมถึงกับกรี๊ดออกมาเลยครับ แล้ววันนั้นก็ได้เรียกพระมาเลยครับมาสวดนู่นนี่นั่น ด้วยความที่พาพระมาสวดแล้วพวกผมก็ไม่ได้คิดอะไรแล้ว แต่สรุปว่ากุ๊กกับแนนก็โดนครับ ทั้งคู่ขับรถไปซื้อของแล้วโดนรถเฉี่ยวทั้งคู่เลย ทีนี้เราก็มาคุยกันอีกทีนึงกับพี่แยมกับทุกๆ คน แล้วเหมือนผมในวันนั้นมันจะมีเซ้นหรือมีอะไรสักอย่าง หรือเพราะด้วยฤทธิ์ของสิ่งมึนเมาที่อื่นเขาไปด้วย จู่ๆ ผมเองก็จำอะไรไม่ได้เลย เดินๆ ไปก็เหมือนภาพตัดไป แต่ไปเปิดดูในกล้องวงจรปิดครับเพิ่งรู้ว่าผมเองก็โดนนะครับ แบบชัดเจนเลย กึ่งเมากึ่งมั่วซั่วด้วย ผมพูดว่ามาแล้วทำไม่ถูกต้องมาแล้วทำไม่ดี อยู่ๆ ผมก็พูดขึ้นมาอีกว่า กวนอูอยู่ไหน ในกล้องวงจรปิดผมก็พูดว่ากวนอูอยู่ไหนแล้วก็สลับไปเป็นอีกคนนึง เหมือนกับเดินวนวกวนอยู่ในออฟฟิศ มักจะเต้นมันจะวกวน แล้วก็พูดพร่ำไปเรื่อย แต่ที่ฟังได้ชัดๆ เลยก็คือกวนอูอยู่ไหน แล้วผู้จัดการพี่แยมเนี่ยเขาเป็นคนรู้คนเดียวครับ คือออฟฟิศเก่าจะมีเทพเจ้ากวนอูอยู่ เขาให้เอาเทพเจ้ากวนอูเข้ามาที่ออฟฟิศใหม่ เพราะเอาเข้ามาอยู่ที่ออฟฟิศใหม่ก็เงียบไปเลยครับไม่มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นอีกเลย..

ขอบคุณสำหรับการอ่านบทความของเราค่ะ หวังว่าคุณจะพบความสนุกสนานและความตื่นเต้นหลังอ่านบทความนี้ งานนี้จะช่วยให้คุณมีความรู้สึกในทิศทางที่คุณอาจไม่คาดคิดมาก่อน มาพบกับ ชมรมขนหัวลุก ผ่านอารมณ์สนุกสนานนี้กันเถอะ!